در اغاز سال

دیروز به طرز عجیبی دلم میخواست بنویسم. بخصوص تا قبل از تحویل سال. اما بعد از ظهر دیگه اون علاقه و عطش رو نداشتم، حتی موضوعات و مطالب هم از ذهنم پریدن! انگار اون قرارداد لعنتی مبنی بر تعویض سال، منو هم فرمت کرد. امیدوارم این کارو کرده باشه، امیدوارم همه مون در این لحظه فرمت شده باشیم. یه حسی بهم میگه ذات و سرشت و خلقت ما از اون چیزی که رفتار و عمل میکنیم بهتره. امیدوارم در سال جدید آدمهای بهتری باشیم.

پرده اول:

بعد از نزدیک ۱۰ سال، این اولین و تنها عیدی هست که من دغدغه خاصی ندارم. همه کارای قبلیم انجام دادم، کار عقب افتاده خاصی هم پیش رو ندارم، اوضاع مالی تثبیت شده و حتی نیاز هم نیست در دوره عید کار کنم. اوضاع روابطمون با بزرگه هم در شرایط بهتری نسبت به سه ماه گذشته قرار داره و سعی میکنیم وقت بیشتری باهم بگذرونیم. فندق به طرز خارق العاده ای رشد میکنه و در مقایسه با دختر بچه های همسن و سال خودش که دوروبرمون هستن توانایی های بالاتری بروز میده. خودم هم خوبم، با کمترین دغدغه فیلم میبینم و کتاب میخونم و با دوروبریا معاشرت میکنم...  حتی راحت تر هم با اخلاقای خانواده همسرم کنار میام. خلاصه اش اینکه به طرز مشکوکی همه چیز خوب و آروم پیش میره. راستش اینا یکم نگران کننده است. طوری که حتی ترس برم داشته نکنه قراره اتفاقات ناجوری بیفته. آخه ما خیلی به این وضعیت ها عادت نداریم.

پرده دوم:

از ابتدای اسفند منتظر رسیدن عید و تعطیلات اون بودم. حتی علیرغم اینکه میدونستم قرار نیست مسافرت خاص خودمون رو داشته باشیم و احتمالا مثل هرسال میریم یکی از شهرهای شمالی که خانواده همسر اونجا ساکن هستن. اما با همه این ها من ذوق رسیدن عید رو داشتم. از این بابت خیلی خوشحالم، چرا که نشون میده من آدم افسرده و بی حس و حالی نیستم. ببینید، بارها از آدم های مجاورتون شنیدید یا دیدید که در ایام عید و کلا تعطیلات هیچ حس خاصی ندارن. خب این آدمها مشکل دارن. یا افسرده هستن و یا توان برنامه ریزی برای اوقات خودشون رو ندارن و برای همین ترجیح میدن به جهت امرار معاش، کار براشون برنامه ریزی کنه!! آدم هایی که یا نمیخوان کاری در جهت آرامش و شادی خودشون انجام بدن و یا توان و همت لازم برای برنامه ریزی اوقات شخصیشون ندارن.

پرده سوم:

همین روزهای اول سال یه خلوت درست و حسابی با دریا و آسمون و تبلتم خواهم داشت. فقط برای اینکه خودم و اخلاقم و اصولم را دوباره تدوین کنم. یه سری قواعد و قوانین برای خودم تعیین کنم و سعی کنم اهداف نهایی امسال رو برای خودم مشخص کنم. پیشنهاد میکنم شما هم یه همچین کاری انجام بدیم. حالا تبلت نه، دفتر یادداشت، دریا نباشه و پارک محلتون باشه. فقط مهم اینه که جایی برای خودتون خلوت کنین. از من به شما نصیحت یه بند اضافه کنید مبنی بر مطالعه هر هفته اصول و تصمیماتی در این ایام میگیرید. این تکرار باعث میشه اونارو فراموش نکنید و در همون راستا اقدام و عمل کنید.