آنچه می رود از کف تو...

دوستی کامنتی برام گذشت که به نظرم با توجه به حرفی که زده بود و وقتی که براش گذاشته بود، کم لطفی بود که تو قسمت کامنت ها بمونه و احتمالا جز تعدادی انگشت شمار کسی اونو نخونه. هرچند آووردن اون نظرات توی وبلاگ من و با توجه به نوع ارتباط من و بزرگه، خیلی علیت نداشت و به شخصه چندان متوجه شان نزولش نشدم. اما کلیت موضوع و حرف "زیبا" برای بسیاری از زندگی ها سندیت داره. کما اینکه در دوروبر خودم هر دونوع زندگی رو شاهدم. دسته اول اون هایی که کلا خرج و مخارج بر عهده طرف مذکره و دسته دوم اون هایی که عایدی زوجه به کیسه زوج واریز میشه و ایشون نحوه هزینه کرد رو مشخص میکنن. اعتراف میکنم که بیشتری ها نوع اول هستن اما به این معنی نیست که اون شیوه درسته و دیگه غمی تو زندگیشون نیست. کما اینکه زندگی برادر همسر که به طور اکید از لحظه شروع از نوع اول بود، در کمتر از ۵ سال دقیقا به دلایل مادی بهم خورد. خود من به نظرات "زیبا" انتقاداتی دارم و از اساس هم اعتقاد دارم کمی مغرضانه و خشمگینانه طرح شده.

 و اما نظرات کامنتانه زیبا:

""راستش میخواستم مطالبی رو اضافه کنم در مورد خرج کردن پول خانوم در خانه:

۱. به طور کل وظیفه مرد هست که در خانه خرج کنه و خرجی خانواده رو بده. اگر خانوم اینکارو میکنه لطف میکنه. به خاطر داشته باشید که این نباید وظیفه شه. همونطور که وقتی زن خسته و مونده از سرکار میاد باید بره آشپزخانه و تمام کارهای خونه رو انجام بده و مرد اگه بهش کمک کنه فکر میکنه داره به زنش لطف میکنه نه اینکه کمک کردن وظیفشه.

۲. وقتی زن پولش رو در خانه خرج میکنه. چقدر از سرمایه های زندگیتون رو به اسمش میکنید و بهش اختصاص میدین؟ وقتی با تمام پس اندازاتون خونه میخرین یا ماشین میخرین و یا وقتی یک حساب سپرده سرمایه گذاری باز میکنید. چقدرش رو به همسرتون اختصاص میدین؟

۳. فکر کنید بعد از چند سال زندگی اختلافی پیش اومد. تو دعوا هم حلوا خیرات نمیکنن. چند درصد مردا واقعا حق قانونی زن رو از اون زندگی میدن؟ چند درصد مردا فکر میکنن اصلا زن حقی داره؟ یا اینکه با بی رحمی زن رو از همه چیز و این  سالهایی که زحمت کشیده و خرج کرده محروم میکنن و فکر میکنن وظیفه اش بوده! چند درصد مردا با لجبازی تمام زن رو وارد دعوای حقوقی طولانی میکنن که بهشون خیلی صدمه میزنه؟

۳. چرا یک زن نباید برای خودش از پولی که زحمت کشیده پس اندازی فراهم کنه تا بتونه باهاش به آرزوهاش باشه. گاهی این آرزوها در راستای اهداف خانواده هست. ولی چرا خودش نباید برای پولی که زحمت کشیده تصمیم بگیره و هدف تعیین کنه؟

من خودم تا ۴ سال پیش تمام پولی که درمیاوردم در اختیار خانواده بود. تا اینکه موضوعی پیش اومد و تازه به این پی بردم که چقدر اشتباه کردم. بعد از ده سال کار مداوم و با یک حقوق نسبتا بالا هیچی برای خودم نداشتم. یعنی اگه میخواستم یک زندگی تازه شروع کنم باید از صفر شروع میکردم.

پس استراتژیم رو عوض کردم. الان برای خانواده هم خرج میکنم ولی با حساب و کتاب. بعدش هم تو همین پنج سال تونستم. ماشین بخرم. یه خونه کوچولو برای خودم داشته باشم والان هم دارم برای بقیه اهدافم برنامه ریزی میکنم.

میخوام بگم اکثر زنا خودشون رو در خانوادشون ذوب میکنن و همه جور فداکاری مادی و معنوی میکنن و خودشون رو فراموش میکنن. و جالب اینکه اکثر مردا هم اینو نمیبینن. تا وقتی که زندگی گل و بلبله مشکلی پیش نمیاد. ولی وقتی مشکلی پیش میاد از همه قدرت اقتصادی و اجتماعی و سیاسی که دارن استفاده میکنن تا به زن زور بگن و حرف خودشون رو به کرسی بشونن و اگر زن به اندازه کافی خودش رو قدرتمند نکرده باشه. چه از لحاظ روحی و جه از لحاظ اقتصادی و چه اجتماعی مجبوره به حرف زور و صاحب زور تن در بده.

توصیه من به همه زنان اینه که در کنار خانوادشون. خودشون رو هم ببینن. به خودشون اهمیت بدن. برای خودشون شخصیت معنوی، اجتماعی و حتی اقتصادی جداگانه ای تعریف کنن. همونطور که مردا اینکارو میکنن و براشون اینکارا عادیه.""

به شخصه با تفکرات مادی یک طرفه در زندگی زناشویی موافق نیستم، با این که زن یا مرد کیسه سوا برای خودش باز کنه و اتفاقا اونو از شریکش مخفی کنه. از اون طرف هم با اینکه طرف مقابل رو به صورت بانک ببینیم موافق نیستم حالا اصلا فرق نمی کنه زن باشه یا مرد. نمیگم کلا همه چی رو بیریزید وسط اما دستکم برای خرج کردن حقوقتون توی زندگی زناشویی، توی خونه، برای همسر و فرزندتون اینهمه چرتکه نندازید و به همه حرکات متقابلتون برچسب وظیفه یا لطف نزنید. نه، نه دیدگاه خرج کردن تمام حقوق زن در منزل نگرش درستیه -دقیقا به خاطر همون چیزهایی که از طرف این دوست خوب نوشته شده- و نه تفکیک کامل و انتظار تامین کلیه مخارج زندگی توسط مرد در خانواده ای که هر دو طرف شاغل هستن.  به علاوه مرد یا زنی که در هنگام اختلاف و تفرقه با همسرش، راه دشمنی در پیش می گیره و به بدترین نحو از هر شیوه ای در جهت ضربه زدن به طرف مقابلش استفاده میکنه... اون ادم، باور کنید از ابتدا همین بوده. فقط شما اونقدر هیجان زده بودید که ماهیت واقعیش رو درک نمی کردید. تازه این هم در شرایطی هستش که خود شما آدم درست و منطقی و عادلی باشید و رفتار مناسبی در هنگام اختلاف در پیش گرفته باشید در غیر این صورت باید بپذیرید که جواب های، هویه. 
از باز کردن شرایط برخورد خودمون در زندگی مشترک اجتناب میکنم اما حس می کنم رویه مناسبی رو در پیش گرفتیم.