۶- اولین دوشنبه اسفند
۹:۴۵)
۱-براوردی که قبلا درباره اردو کرده بودم درست از اب در اومد. رضایت مندی نسبی دانش آموز ها و نقطه نظرات جسته گریخته بچه ها، دقیقا همون دلایلی تایید کرد که باعث شد من از همراهی باهاشون منصرف بشم. برای خودم هم قابل باور نبود که چقدر درباره اردو -حتی در جزئیات- درست پیش داوری کرده بودم. القصه مربی های برگزار کننده اردو یعنی آقای مدیر و آقای ناظم بسیجی و مسوول پایه سوم به انضمام مسوول انفورماتیک دوست داشتنی مون بودن که صبح شنبه متفق القول بودن که خیلی اردوی خوبی بود و بهتر و راحت تر از سال های قبل حتی برگزار شد که اینو بیشتر از همه مرهون مدیریت و زحمات آقای ناظم میدونستن. اما اطلاعات من از بچه ها چیز دیگه ای رو نشون میداد. در واقع مسوولین بیشتر از دانش آموزا بهشون خوش گذشته بود. درنهایت وقتی یکشنبه نظرخواهی کتبی انجام دادن یه جورایی غافلگیر شدن. حس رضایت مندی بچه ها در اون حدی که این دوستان تصور میکردن نبود. حتی آقای ناظم یه جورایی بهش برخورد. این همکار عزیز به جای اینکه در برگزاری اردو دنبال علت یابی باشه، این مساله رو ناشی از سمپاشی چندتا از بچه ها که باهاش خیلی اوکی نیستن، دونست.
۲- واقعیتش حتی اطلاعات من از مشکلات اردو بیشتر از این دوستانه. چرا که بواسطه نوع برخوردم، بیشتر از بقیه در بین بچه ها نفوذ دارم و اساسا راحت تر باهام حرف میزنن. حتی قبل از به قول اقای ناظم سمپاشی فلانی و بهمانی هم، وقتی من با چندتا از بچه ها صحبت کردم مواردی عنوان کردن که نشان از نسبی بودن رضایت بچه ها بود. درواقع کمتر از حد انتظار. اما من...، عامدانه از وارد شدن به بحث اردو اجتناب کردم. دیروز حتی خیلی سخت جلوی خودمو گرفتم که چیزی نگم. نه اینکه مغرضانه حرف بزنم اما تصمیم گرفتم حتی عنوان هم نکنم. چرا بدون تردید تبعاتی برای من خواهد داشت. بامزه اینکه بعضی از چیزهایی که برگزارکننده ها جزو نکات خوب اردو میدونستن، از نظر بچه ها دقیقا برعکس و ازاردهنده بود. ظاهرا آقای ناظم اردوی یه مجموعه غیرانتفاعی رو با اردوهای بسیج و مسجد اشتباه گرفته و دقیقا همون سیستم رو پیاده کرده. در نهایت هم موجب نارضایتی شده.
۳- حالا شاید فکر کنید چرا این رضایتمندی برای مجموعه ما اینهمه مهمه. خب برای اینکه استراتژی مجموعه ما بر همین قرار داره که تا اونجا که امکان داره دانش آموزان و اولیاشون از عملکرد مجموعه رضایت داشته باشن. گاهی نتیجه گیری هم فدای همین رضایتمندی میکنن. برای همین اردو و نظر بچه ها اینهمه تحت تاثیر قرارشون داده.
1-من نمیدونم مسئولان مدارس واقعاً از نظرات و علاقمندی دانش آموزان و که مشتی از خروار جامعه ماست، خبر ندارن یا خودشونو به بیخبری میزنن که برنامه های شاد دانش آموزان را مطابق دستورالعمل های انجمن اسلامیها برنامه ریزی می کنن؟!!! درهرصورت خوشحالم که از تفکراتتون راضی هستین. شاید عصبانیتتون را درمان کنه:)
2- بنظرم خوب کردین که هیچی نگفتین. آخه وقتی نفع و ضرری براتون نداره، برای چی حرف بزنین و بقیه را عصبانی کنین؟
3- اگه بچه ها را خوب میشناختن و چشم انداز بهتری از مجموعه داشتن، برنامه عملیاتی بهتری برای اردو تدوین می کردن و به اهداف برنامه استراتژیکشون هم میرسیدن.